Wstęp

W poprzednim wpisie rozpoczęliśmy omawianie regulacji DSA, czyli unijnego Aktu o usługach cyfrowych.  Jego zadaniem wraz z DMA (aktem o rynkach cyfrowych) jest uporządkowanie rynku cyfrowego oraz dostosowanie regulacji do nowej technologicznej rzeczywistości. Zanim przejdziemy do omawiania  poszczególnych rozwiązań regulacyjnych trzeba jednak odpowiedzieć na zasadnicze pytanie: dlaczego i kogo dotyczy regulacja?

Usługi bezpośrednie wg DSA – co to?

DSA bezpośrednio wskazuje, że dotyczy dostawców usług pośrednich. Dla zrozumienia zakresu podmiotowego tej regulacji zatem kluczowe jest zdefiniowanie tego pojęcia. Usługami taki są takie, w której dostawca pośredniczy w wykonaniu usługi na odległość, drogą elektroniczną i na indywidualne żądanie odbiorcy.

Usługi bezpośrednie nie są jednolitą grupą. DSA rozróżnia następujące ich typy:

• usługi zwykłego przekazu – są to usługi transmisyjne informacji od użytkownika oraz zapewniające dostęp do sieci telekomunikacyjnej
• usługi „cachingu” – polegające na automatycznym i krótkotrwałym przechowywaniu na serwerze pośredniczącym[4] cudzych danych, poprzez stworzenie ich kopii, w celu ich szybszego ściągnięcia w przyszłości przez użytkownika końcowego.
• usługi „hostingu” – polegające na przechowywaniu informacji przekazanych przez użytkownika na jego żądanie.

Są to więc bardzo zróżnicowane podmioty, takie jak np:

• dostawcy usług sieciowych
• portale społecznościowe
• platformy zakupowe
• strony umożliwiające umieszczanie na nich treści użytkowników;

Jak widać powyżej, treści umieszczane przez użytkowników są przez DSA traktowane bardzo szeroko. Wystarczy zatem, że na stronie można zamieszczać pliki czy nawet umieszczać komentarze i kwalifikuje to ją to podlegania pod DSA.

Osobną kategorią podmiotów są tzw. bardzo duże platformy czy wyszukiwarki (mające ponad 45 mln aktywnych użytkowników). Podlegają one pod osobne regulacje prawne.

Czy każdy podmiot stosujący DSA ma te same obowiązki?

DSA nie traktuje wszystkich powyższych kategorii podmiotów tak samo. Każda z powyższych grup podmiotów będzie miała inne prawa i obowiązki. Czym większa skala działalności, tym głębiej sięgająca jej regulacja. Szczegółowo omówimy je w kolejnych wpisach.

Co grozi za niestosowanie się do przepisów DSA?

Podmioty objęte DSA muszą wypełniać wynikające z nich zobowiązania. Inaczej muszą się liczyć z wysokimi karami. Dokładnie sankcje mają dookreślić państwa członkowskie. Jednak samo DSA wskazuje, że maksymalny wymiar kar pieniężnych za naruszenia to rząd wielkości do 6 proc. rocznego światowego obrotu danego dostawcy usług pośrednich w poprzednim roku obrotowym.